Akolici (upadli) - Wersja do druku +- GwethilPBF (https://gwethil.ct8.pl) +-- Dział: Bramy Gwethilu (https://gwethil.ct8.pl/forumdisplay.php?fid=1) +--- Dział: Biblioteka (https://gwethil.ct8.pl/forumdisplay.php?fid=155) +---- Dział: Wierzenia (https://gwethil.ct8.pl/forumdisplay.php?fid=160) +---- Wątek: Akolici (upadli) (/showthread.php?tid=51)

Akolici (upadli) - Wszechobecna - 17.07.2020 Akolici zostali powołani przez bogów, kiedy zapragnęli mieć swoich własnych poddanych. Bogowie obdarzyli ich mocą twórczą, ale nie potrafili przekazać Duszy Asty, przez co akolici ulegali powolnemu spaczeniu. Obdarzeni mocą niemal dorównującą swym stwórcom mieli podobne pragnienia, podobną chęć tworzenia, jednak odłączeni od pierwiastka wszechobecnej myśli tworzyli rzeczy spaczone i potworne, które za piękno uważały destrukcję i zniszczenie. Długo unikali wzorku swych panów, długo ukrywali swoje plany, a kiedy już zostali odkryci było za późno. Demony oraz chimery tworzone przez nich powoli rozprzestrzeniały się na świecie niszcząc wszystko na swej drodze. Strażnicy razem stanęli do walki, by unicestwić swoje dzieci oraz wszystko co wytworzyły ich głowy. Akolici upadli pod naporem strażników, ale litość twórców sprawiła, że zamiast zostać zniszczeni, zostali uwięzieni. Bogowie musieli poświęcić siebie, aby zapieczętować akolitów i tak razem ze swymi dziećmi znajdują się w miejscu poza rozumowaniem śmiertelników. Akolici nadal próbują przedostać się do świata żywych, czasami udaje się pojawić nielicznym demonom, albo nierozważny mag przywoła kilkoro z nich. Zdarza się, że akolici przemawiają do śmiertelnych i zwodniczo kierują poczynaniami tak, aby ułatwić sobie wyjście z odwiecznego więzienia. Wygląd samych akolitów pozostaje zagadką nie mniejszą niż wygląd boskich strażników. Śmiertelnicy, nawet ci spośród ich wyznawców, nie podejmują prób nakreślenia ich wizerunków, ponieważ w tradycji uważa się, że akolici są na tyle paskudni, że nawet najbrzydszy wizerunek nie odzwierciedli ich brzydoty. Uwielbiają zwodzić i pozbawiać strażników ich wyznawców. W dążeniu do swojego celu potrafią szeptać piękne słowa słuchaczom i wykorzystywać łatwowierność śmiertelnych. Nieustannie dążą do destrukcji i zniszczenia. Pomimo powszechnego zakazu czczenia akolitów znajdują się i tacy, którzy tworzą kulty oraz tajemne bractwa poświęcone właśnie upadłym. Potrafią hojnie nagradzać swoich najwierniejszych wyznawców, ale częściej wierni wystawiani są na przeróżne próby, nierzadko kończąc na nich swój żywot. Akolici szczególnie upodobali sobie dusze swoich wiernych, gdyż każda z nich zasila swojego pana i pozwala mu rosnąć w siłę.  Przeróżne miejsca, ukryte przed oczami wędrownych, skrywają kaplice akolitów, gdzie czasami można usłyszeć głos upadłego. Akolici, którzy znani są z imion to:  Męscy: Kol'gan, Arnoth, Azzur, Tholgroz, Varzas, Jozix; Żeńscy: Veneth, Kith, Oth, Ranna, Varza, Okuna.